به تو گفتم: «گنجشکِ کوچکِ من باش
تا در بهارِ تو من درختی پُرشکوفه شوم.»

و برف آب شد، شکوفه رقصید، آفتاب درآمد.

من به خوبی‌ها نگاه کردم و عوض شدم
من به خوبی‌ها نگاه کردم،

چرا که تو خوبی و این همه‌ی اقرارهاست، بزرگ‌ترین اقرارهاست.

من به اقرارهایم نگاه کردم
سالِ بد رفت و من زنده شدم
تو لبخند زدی و من برخاستم.

چگونه لعنت ها از تقدیس ها
لذت انگیز تر افتاده است !

چگونه مرگ شادی بخش تر از زندگی است !

چگونه گرسنگی را
گرم تر از نان شما می باید پذیرفت !

لعنت به شما , که جز عشق جنون آسا
همه چیز این جهان شما جنون آساست !

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: